-
1 trzepać
1. (-pię, -piesz); vt(chodnik, dywan) perf; wy- to beat2. vitrzepać ogonem/skrzydłami — to beat one's tail/wings
* * *ipf.1. (= potrząsać) beat; trzepać ogonem beat one's tail; trzepać skrzydłami beat one's wings, flutter the wings, flap the wings rapidly; trzepać l. walić konia sl. beat the meat, jerk off.2. (= uderzać, usuwając kurz) beat.3. pot. (= bić) hit, beat; trzepać kogoś pasem spank; trzepnąć kogoś w głowę hit sb on the head; trzepnąć kogoś w ucho give sb a thick ear.4. tylko ipf. pot. (= trajkotać) chatter; recite thoughtlessly; trzepać językiem wag one's tongue.5. pot. (= wykonywać w dużych ilościach, trzaskać) put out in large quantities, mass-produce.ipf.(= uderzać siebie samego) hit o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trzepać
-
2 trzep|nąć1
pf — trzep|ać1 impf (trzepnęła, trzepnęli — trzepię) Ⅰ vt pot. (uderzyć) to bop pot.; to cuff- trzepnąć kogoś w głowę a. po głowie to bop a. hit sb on the head- ojciec trzepał go rzemieniem za każde kłamstwo his father hit him every time he told a lieⅡ vi (potrząsnąć) to flick- trzepała gałązką w szybę, żeby mnie zawołać she flicked a twig at the window to attract my attention- gęsi trzepią skrzydłami the geese are flapping their wings- ryba trzepie ogonem the fish is flapping its tailⅢ trzepnąć się — trzepać się (uderzyć siebie samego) to slap oneself- trzepnął się dłonią w kolano he slapped his knee with his hand- trzepnął się głową o kant stołu he banged his head on a. against the edge of the tableThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trzep|nąć1
См. также в других словарях:
trzepać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, trzepaćpię, trzepaćpie, trzepaćany {{/stl 8}}– trzepnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, trzepaćnę, trzepaćnie, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzepać — ndk IX, trzepaćpię, trzepaćpiesz, trzep, trzepaćał, trzepaćany trzepnąć dk Va, trzepaćnę, trzepaćniesz, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęła, trzepaćnęli, trzepaćnięty, trzepaćnąwszy 1. «uderzać, potrząsać czymś z rozmachem» Ryba trzepie ogonem.… … Słownik języka polskiego
